اره قربونت برم برام حرف بزن آخه تو خسته ای از دیشب که بیدار بودی صبح چند کلمه ای حرف زدیم و من رفتم سر کار اووووووووووووووومیدونی چقد میشه؟ آره می دونی قلقلی آتیشپاره قربون اون نی نی براق چشمات برم من عروسک خانوم قشنگم فسقلی من من هیچوقت از پیشت نمی رم قول مردونه تو هم قول بده همیشه باشی

رهایم کردی و رهایت نکردم! گفتم حرف دل یکی ست! من همانم که کنار کوچه بغض و بیداری منتظرت خواهم ماند!! چشمهایم را به پوزخند این وآن بستم و چهره تو را دیدم! گوشهایم را به زخم زبان این و آن بستم و صدای تو را شنیدم!!! دلم خوش بود به این که شاید یک روز از زوایای گریه های بی حدم ظهور کنی !!!! حالا من هستم اینگونه پریشان و از دیدن این همه موی سپید در آینه مبهوت! وکمی نگران!!! میدانم یکی از همین روزها در آینه تنها من هستم و دو سه موی سیاه!!! تنها به این فکر می کنم

جالبه مگه نه؟؟ دارم این نوشته را برای تو می نویسم برای تو که دیگر در این نزدیکیها نیستی برای تو که نیستی که مثل همه دیوانگی هایمان تو بشینی و من تند و تند روی شلوار تو بنویسم!!!!خیلی وقت است که از تو خبری نیست شاید بازم چمدان را بسته اید و اینبار کجای نقشه مقصد است!؟؟؟؟اصلا شاید من دارم برای یک آدم بی آدرس بی نشانی می نویسم؟؟؟تو که مثل من نبودی من از این دیوانگی ها دارم که یکهو غیبم میزند و روزهاو روزها از من خبری نمی شود! ! باز هم می نویسم!! شاید